Regionale Missie Ontwikkeling

Halverwege de zestiger jaren van de vorige eeuw, als Amsterdam-Noord zich in een rap tempo uitbreidt, mensen uit de stad en de regio nieuwe woonwijken bevolken, worden parochies gesticht en verrijzen er nieuwe kerken. De veelal jonge bewoners met kinderen richten niet alleen hun aandacht en energie op school en sport, maar realiseren zich dat de wereld niet ophoudt boven ’t IJ. Onder de eerste nieuwe bewoners zijn mensen met visie die beseffen dat je – om de boodschap van Christus: ‘Vrede en Gerechtigheid’ uit te dragen – dáár met zijn allen voor moet gaan. Al in een vroeg stadium zoeken de jonge parochies van Ars en Salvator contact met de reeds bestaande: Augustinus, Rita, Stefanus en Sacrament.

Vervolgens volgt rond de eeuwwisseling een proces van eenwording, waarbij kerken noodgedwongen moeten fuseren omdat het kerkbezoek terugloopt. In dit verband is de RMO er terecht trots op, nu al meer dan veertig jaren regionaal samen te werken. Ook toen het moeilijker werd mensen te vinden voor de parochiële werkgroepen vonden de verschillende groepen steun bij elkaar. Nu maakt de werkgroep deel uit van de nieuw ontstane parochie De Nieuwe Augustinus en probeert de parochianen warm te krijgen voor projecten in de Derde Wereld.

De werkgroep heeft twee belangrijke taken:

1.     Werken aan bewustwording bij de parochianen ten aanzien van problemen in de Derde 

        Wereld.

2.     Het inzamelen van gelden voor missionaire acties.

Wat het eerste punt betreft: het is duidelijk dat de manier van leven in het Westen te maken heeft met de onderontwikkeling van de Derde Wereldlanden. De werkgroep probeert duidelijk te maken, dat leven vanuit het evangelie gevolgen heeft voor ons handelen in de wereld. Dit komt bijzonder tot uiting in de keuze van het Vastenaktieproject, dat in de Veertigdagentijd wordt ondersteund. Aan de hand van een concreet project in de Derde Wereld wordt duidelijk, dat de Vastentijd niet alleen een tijd van vasten en bidden is, maar ook een tijd om onze ogen te openen voor de nood in de wereld en dat vasten en bidden dan moeten leiden tot het geven van daadwerkelijke steun aan onze medemensen in ontwikkelingslanden.

Ieder jaar wordt gedurende de Veertigdagentijd voor het gekozen project aandacht gevraagd door middel van een groot artikel in Parasol en door aandacht in de zondagse vieringen.

In woord en gebed staan we zes weken stil bij de minder bedeelde medemens.

Maar niet alleen voor onze Vastenaktie wordt geld ingezameld. Eigenlijk zijn er het hele jaar door missionaire acties, die de aandacht van de missie- en ontwikkelingsgroep en de parochianen vragen:

  -   In de Veertigdagentijd onze grote Vastenaktie.

  -   Tijdens Pinksteren de Week voor de Nederlandse Missionaris.

  -   In augustus de Missie Verkeersmiddelen Actie (MIVA)

  -   In oktober de Wereldmissiedag.

  -   In de Adventstijd de Bisschoppelijke Adventsactie.

Vastenactie 2024: Leven in een veranderende wereld

De jaarlijkse Vastenactiecampagne staat dit keer in het teken van de gevolgen van klimaatverandering. Gemeenschappen in het zuiden van Zimbabwe zijn bijvoorbeeld afhankelijk van gewassenteelt met regenwater. Als er onvoldoende regen valt, vertrouwen de mensen op waterbronnen als rivieren en putten. In januari 2023 waren er in grote delen van het land lange droge periodes, met grote risico’s voor de oogsten. 

Er zijn weinig betrouwbare en goed functionerende waterpunten in het gebied. Maar liefst 37% van de huishoudens moet meer dan een kilometer afleggen om water te halen. In combinatie met de onbetrouwbare regenval heeft dat geleid tot voedselonzekerheid en een eenzijdig dieet in veel gezinnen. Er zijn bovendien nauwelijks alternatieve manieren om de voedselzekerheid te vergroten of inkomen te verwerven, omdat de meeste mensen weinig tot geen opleiding hebben en dus weinig andere mogelijkheden hebben om geld te verdienen. Bovendien zijn er nauwelijks duurzame afzetmarkten in het gebied. Daardoor zoeken met name jonge mannen, meisjes en vrouwen hun toevlucht tot illegale mijnbouw (goud), prostitutie en criminele activiteiten (diefstal en roofovervallen).

Het Vastenactieproject richt zich op vrouwen, jongeren en mannen met beperkte bestaansmiddelen in de districten Gutu en Bikita.

Om de toegang tot schoon water te verbeteren voor zowel thuisgebruik als voor het land en de dieren, gaan we vier waterpunten installeren. Een betrouwbare watertoevoer verzekert de gemeenschappen van een goede oogst voor zowel thuisgebruik als om te verkopen. Daardoor verbeteren de voedselzekerheid en de inkomenszekerheid.

Bij de vier waterpunten worden ook vier gemeenschappelijke tuinen aangelegd. De lokale bevolking draagt actief bij aan het project door mee te helpen bij de installatie van de waterpunten en tuinen, door ze te beschermen, bijvoorbeeld tegen wilde dieren, en door lokale kennis, kennis van natuurlijke landbouw en lokale zaden in te brengen voor de moestuinen. De gemeenschappen zullen na de oplevering van de tuinen zelf zorgen voor het onderhoud en de beveiliging. 

Om kwetsbare vrouwen en jongeren te ondersteunen bij het verwerven van extra inkomsten worden 20 groepen voorzien van een naaimachine en startmaterialen zodat ze kleding kunnen maken en verkopen, waaronder schooluniformen.

In totaal zullen 1360 vrouwen en meisjes en 500 mannen en jongens bij het project worden betrokken. Indirect zullen naar schatting 5.600 mensen van het project profiteren: 3280 vrouwen en 2320 mannen.

Om dit project van de Vastenactie te steunen worden deurcollectes gehouden aan het einde van de zondagse vieringen. 

Vastenactie 2024: Leven in een veranderende wereld

Net als duizenden andere families in het Matobo-district in Zimbabwe, had ook het gezin van Thandekile grote moeite de verschillende uitdagingen het hoofd te bieden die ontstonden door de coronapandemie, klimaatveranderingen en de ingestorte economie van het land. Het gezin kampte met de lange droge periodes en een ernstige cycloon de afgelopen jaren. Daardoor mislukten de oogsten en er was nauwelijks voldoende te eten. 

Haar echtgenoot Donovan ging naar Zuid-Afrika om geld te verdienen voor zijn gezin, maar overleed daar plotseling aan de gevolgen van Covid-19. Daarna was Thandekile de wanhoop nabij en ze vertelde dat zijn dood zo plotseling was, dat hun kinderen nog steeds moeilijk kunnen accepteren dat ze hun vader nooit meer zullen zien of spreken: ‘Donovan was een goede vader en echtgenoot en zijn dood is erg hard aangekomen. In het begin heb ik dagen op bed gelegen,’ vertelt ze. ‘Ik wist niet hoe ik verder moest en hoe ik mijn kinderen moest grootbrengen zonder hun vader.’ Ook de kinderen missen hun vader erg: ‘Het was leuk als mijn vader er was. Ik keek altijd uit naar het moment dat hij thuiskwam,’ vertelt dochter Nomatter.

Het zijn in Zimbabwe de vrouwen die het voedsel produceren. De afgelopen jaren lieten droogte en hevige regen echter de oogsten mislukken en de familie moest ’s avonds vaak zonder eten gaan slapen. Na de dood van Donovan had Thandekile nog veel meer moeite om haar kinderen te geven wat ze nodig hadden: ‘Mijn leven was de eerste periode nog moeilijker, ook financieel, omdat hij de kostwinner was. En soms was ik zo gespannen en zo ziek dat ik de deur niet uit kon om te gaan werken. Ik kon het schoolgeld van de kinderen niet betalen, hun schooluniformen niet en andere basale benodigdheden kon ik ook niet betalen omdat ik geen inkomsten had.’ Het laatste jaar gaat Thandekile bovendien gebukt onder problemen met haar huid, waardoor ze niet tegen de zon en de warmte kan. Ze kan daardoor niet op het land werken. Om toch geld te verdienen, is ze een kledingwinkel gestart en verzamelt en verkoopt ze mopane-rupsen, een belangrijke bron van eiwitten en een populair voedingsmiddel in Zimbabwe.

Om Thandekile en zovele andere vrouwen in Zimbabwe te steunen worden in de Vastentijd deurcollectes gehouden aan het einde van de zondagse vieringen. Wilt u geld overmaken, dan kan dit op rekening:

IBAN: NL 21 INGB 0000 0058 50 t.n.v. Vastenactie